Goed. Ik leef dus nog. Hoewel... ik zou toch iets levendiger zijn als die sneeuw eens smolt en de zon volop ging schijnen. Als mijn muts en wanten weer de kast in konden en het helemaal niet zo erg meer was om elke dag dat angstaanjagende eind naar school te fietsen.
Gelukkig zag ik vandaag al flink wat groen onder het wit vandaan komen. Er is hoop.
God, nee. Morgen Valentijnsdag. De hele dag dit:
Wikipedia legt uit: Valentijnsdag valt samen met de feestdag van twee christelijke martelaren met de naam Valentinus.
Ah, vandaar.
En dat moeten we maar weer zien te overleven. Een klein minpunt sinds vorig jaar is dat mijn beste vriendin nu ook een vriendje heeft waarmee het dik aan is, en dus niet meer mijn idee van "verberg-je-de-hele-dag-in-de-wc's-want-het-is-valentijnsdag" deelt. Helaas.
Aan de andere kant heeft het ook wel een bepaald sfeertje hoor. Alle blackberry meisjes uit mijn klas lopen de hele dag te zenuwen of ze wel of niet een roos krijgen (die ze natúúrlijk altijd krijgen, minstens vijf, van elke bff één) en er is altijd wel een verrassingsroos bij die écht niet verwacht werd.
Ik? Nee ik verwacht geen roos.
Maar pwease, genoeg gelul over Valentijn.
Sinds mijn vorige post zijn er een paar dingen veranderd in mijn leven. Noemenswaardig zijn: Mijn kamer (ik zit niet langer op zolder), mijn muzieksmaak en haarkleur (die elke maand veranderd- wanneer het weer tijd wordt om dit
Vandaag was een doodnormale dag. Jep.
Juistem.
Maar misschien wordt morgen wel een hele spannende dag waarin ik allemaal avonturen beleef zoals het verslaan van een driekoppige draak en het ternauwernood ontsnappen aan een hysterische drieslagtandfloccinaucinihilipilificationdino.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dit is een reactieformulierbericht. Dat is een woord met 23 letters. Ik hou van reacties (: