zondag 22 april 2012

guilty conscience

Ze slapen.
Zachtjes sluip ik mijn kamer binnen, hen nauwlettend in de gaten houdend.
Ze staan allemaal rustig op een rijtje te suffen.
Met ingehouden adem klap ik mijn laptop open en bid dat het geluid uit staat.
Als Windows zich geruisloos opent laat ik zachtjes een opgeluchte zucht ontsnappen.
Een van hen mompelt iets in zijn slaap, als ik naar blogger.com ga.
Ik werp een nerveuze blik op het rijtje slaapkoppen, maar ze dutten onverstoord verder.

Dan fluistert iemand mijn naam. Ik draai me om en zie hem staan. Hij kijkt me recht aan en glimlacht, zijn ene wenkbrauw iets hoger dan de andere, alsof hij me wenkt. Het is zo verleidelijk, maar ik weet wat er gebeurt als ik toegeef aan mijn verlangens...

...ze zullen wakker worden en ons betrappen, ze zullen zich grommend op ons storten. Net zolang tot ik ze geen weerstand meer kan bieden en ik hen toegang moet verschaffen tot mijn hersenen.


Maar 
gitaarspelen 
is 
zoveel 
leuker 
dan 
huiswerk 
maken.


vrijdag 20 april 2012

terug in de tijd

Misschien had ik het nog niet zo laten blijken, maar Harry Potter is (ook) voor mij een jeugdsentiment. Ik begon met het eerste deel op mijn zesde, en had het laatste deel uit rond mijn elfde (klopt dit?). Ik heb alle films  met de hele familie in de bioscoop gezien en als het even kon speelde ik het met vriendjes (waarbij ik vaak het enige meisje en dus automatisch Hermelien was).
Het was vorig jaar dus echt even afscheid nemen, toen ik de allerlaatste scène van het allerlaatste deel in de bioscoop zag. 

Maar nu.

Pottermore.

Ik heb me eindelijk kunnen registreren op deze geweldige allesomvattende Harry Potter website waarbij je het hele verhaal als speler meemaakt, inclusief extra achtergrondinformatie door J.K. Rowling. 
Mijn naam is (guttegut wat is mijn naam ook alweer.....) RunePatronus30872 en ik ben na enige consideratie ingedeeld bij Zwadderich. Waarschijnlijk had ik de vragenlijst weer eens onmogelijk ingevuld waardoor ik aan het einde zelf moest kiezen tussen Huffelpuf en Zwadderich. Huffelpuf heb ik altijd al suf gevonden, dus, waarom ook niet, Zwadderich (Slytherin) is mijn thuisbasis geworden. Dit is natuurlijk wel een beetje in strijd met mijn moraal, want Zwadderich-ers zijn in mijn hoofd altijd de slechteriken geweest, maar in het welkomstwoord werden alle vooroordelen meteen al weggewuifd. Afijn, ik zit dus in Zwadderich en heb zojuist het eerste boek doorgespeeld. Je loopt alle hoofdstukken na en moet voorwerpen verzamelen (ik weet nog niet waarom, maar ik zorg er gewoon voor dat mijn hutkoffer lekker vol wordt).

Het is een ontzettend mooie site, mooi geïllustreerd (als dat het juiste woord is) en makkelijk ingedeeld.

Oja oja oja, ik heb een zwarte kat als huisdier (uilen spinnen niet als je hun vacht aait) en mijn toverstok is van essenhout, 12 ¾ inch, drakenkern, vrij buigzaam. Het uitkiezen van een toverstok (nee, de stok kiest jou) vergde veel van mijn zelfkennis maar was geweldig om te doen, ook al was het alleen virtueel. 

Dit zijn gewoon al mijn harry-potter-fantasie-spellen van vroeger, bij elkaar gevoegd in een groot virtueel boek.

:)


donderdag 19 april 2012

Tremolo picking

Ik heb een nieuwe liefde.


Hij heet Volcano® en kwam gisteren uit de hemel vallen.


p.s. Mijn acoustische Valencia ligt verontwaardigd op de kast, voorlopig te verstoffen.

dinsdag 10 april 2012

vergeten garages


Dit nummer doet me denken aan die oude garage
met een oldtimer erin
 en een vergeelde piano
met aan de muur een sepiakleurige Elvis poster
en op de grond allerlei kisten en oud gereedschap
dat is neergegooid
om een doorleefde gitaar van de muur te halen
en dit nummer te spelen.


maandag 9 april 2012

minim



In deze minivakantie...
 ...waarin de lucht er voornamelijk zo uitziet...
...en het zolderraampje zo...
 ...en Mona Lisa me mistroostig aankijkt...


...zet ik Ikea-laatjes in elkaar...
 ...bespeel ik mijn favoriete instrument, de piano... 
...staren Henk en ik samen naar de druppels op het raam...
 ...en laat ik me wegzakken in een bank en een boek...

...niet denkend aan morgen, de dag dat ik moet ontwaken uit mijn surrealistische, cv-verwarmde wereldje. Dat ik mezelf over het doorweekte asfalt naar school trap en monotone lessen volg in een ander, drukkender cv-verwarmde wereld. 

Nog elf weken tot de zomer.

Vrolijk pasen.