Mijn wekker ging om kwart voor tien, waarop ik slaperig overeind kwam (mijn wekker staat aan mijn voeteneind), hem een uur verder zette en weer verder sliep. Een uur later werd ik wakker, genoot ik even van de klassieke muziek die uit mijn luidsprekers schalde en ging eruit. En terwijl ik onder de douche stond kwamen de herinneringen aan gisteren.....................
(Hih, nee grapje, ik wilde gewoon even een leuke overgang hebben van vanochtend naar gisteren.)
Gisteren ging ik met mijn vader en zijn vriendin naar Amsterdam, met de bus en de trein. In Amsterdam hebben we in verscheidene cafeetjes gezeten (waaronder een Irish pub, best vreemd, Engels praten in eigen land), over de Albert Cuypmarkt gelopen, winkeltjes in en uit gelopen en 's avonds heerlijk gegeten bij een Turk.
Dit alles kreeg ik voor mijn verjaardag. Including nog een extra cadeautje dat ik mocht uitzoeken op de markt!
Ik heb deze tas gekregen:
Yay! :D
Op de terugweg zaten we in de stiltecoupé van de trein. Er was weinig plaats, dus ik moest noodgedwongen naast een vreemde zitten. Deze vreemde was niet helemaal vreemd, want ik had hem al op het station zien lopen: Een donkere man in een lange witte jurk, een spijkerbroek, slippers en op zijn hoofd zo'n wit kapje. Hij was nog vrij jong, ik schat ergens in de twintig. Hij bood me een stuk van zijn (uit 4 repen bestaande) KitKat aan, wat ik vervolgens afsloeg, want het voelde een beetje vreemd om voedsel aan te nemen van een wildvreemde man, en bovendien had ik net gegeten. Hij zei: "Come on! Take it!" waardoor duidelijk werd dat hij niet Nederlands was (dat was trouwens al vrij duidelijk door zijn jurkje maargoed). Ik antwoordde: "No, no thanks." in mijn opperbeste Engels. :3 Dat was het enige wat we zeiden, daarna was het stil. Wat logisch is in een stilecoupé.
Toen kwamen we bij een halte en stapten er wat mensen uit waardoor de stoelen tegenover mijn vader vrijkwamen. Mijn vader wenkte me, ik verplaatste, en we reden verder in stilte. De conducteur kwam nog even langs, en de vriendin van mijn vader had een gesprekje over haar vercrackte OV-chipkaart. Daarna praatten we even, en was het weer stil. En toen begon het op te vallen: Sinds het begin van de reis was de donkere, gejurkte man al aan het eten. Maar niet gewoon nomnomnom, hij at smakkend. Op zo'n manier smakkend dat de hele coupé kon meegenieten van zijn vele KitKats en andere random snoepjes. Mijn vader stoorde zich eraan, en ik weet zeker dat de rest van de coupé zich er ook aan stoorde, maar ik niet. Ik weet niet waarom, maar ik mocht hem wel. Hij deed gewoon waar hij zin in had. Toen ik op een gegeven moment in zijn richting keek zat hij heerlijk met zijn blote voeten op de stoel tegenover hem, muziek te luisteren, KitKats te eten en met zijn be-chocolaade vinger dingen op het raam te tekenen. En toen de omroeper onze halte had aangekondigd keek hij vragend onze richting uit en haalde het oortje uit zijn oor, waarop de vriendin van mijn vader even herhaalde wat de omroeper had gezegd. Hij knikte en ging weer verder met zijn raamtekening.
Voor we uitstapten stak ik nog even mijn hand naar hem op, en hij lachte en groette terug.
(Ik heb trouwens niet echt het idee dat dit verhaal een moraal had. Misschien iets van: Wat zijn wij Nederlanders toch stresskipjes. Waarom deel je je voedsel niet gewoon met iedereen? En waarom ontspan je niet lekker af en toe? Waarom kleed je je niet zoals je zelf wilt? Buitenlanders lijken dat veel meer te doen.)
Maargoed. Dat was gister. Een leuke dag. Toen ik onder de douche vandaan kwam ging ik ontbijten en tv kijken (MTV; 'I used to be fat'). Daarna eigenlijk de hele middag achter de computer gezeten (informatie tot mij genomen :3 Wist je dat de vader van de drummer van Muse is gestorven aan een hartaanval vlak na een van de allerbeste live performances van Muse? Dan heb je toch een perfecte dood... Wel zielig voor Dominic'je..) en een (legaal!) natuurkundespiekbriefje gemaakt.
Ik heb weer een lieve band ontdekt! Nouja, vóór mij hebben duizenden mensen deze band natuurlijk ook al ontdekt, maar voor mij was het pittig nieuw.
Elbow! Ik vind zijn de stem van de zanger heel prettig en ^dit is een gave clip.
Ik heb afgelopen dagen heel veel andere bands (dan Muse) geluisterd en af en toe was het heerlijk. Maar wat ik ook luister, Muse is mijn thuis.
Ik had trouwens in Amsterdam echt bíjna een paar cd's van ze gekocht, maar toen zei een klein stemmetje in mijn hoofd: 'Als je dít geld nou spaart, voor een nieuwe mp4, kun je zo veel Muse luisteren als je wilt, gratis! Een cd-speler is overbodig. Bovendien heeft Muse jouw geld niet nodig om een leuk optrekje te kunnen kopen.
Beetje disrespectful stemmetje. Maar hij heeft gelijk.
Aaah leuk bericht.
BeantwoordenVerwijderenEn cuuwle man *.*