Cradle2Cradle

Cradle 2 Cradle

Afval is voedsel

Michael Braungart en William McDonough hebben het boek ‘Cradle to Cradle: Remaking the Way We Make Things’ (in Nederland: ‘Cradle to Cradle: Afval = voedsel’) geschreven. Het gaat over de manier om dingen op zo’n manier te ontwerpen, dat het gerecycled en daarna, zoals de auteurs zelf het zeggen: ge-upcycled kan worden. Dat wil zeggen dat het product uit elkaar kan worden gehaald en alle onderdelen weer opnieuw gebruikt kunnen worden in een product dat van dezelfde waarde is als het oorspronkelijke product, of zelfs een beter product. Bij het recyclen dat we nu kennen wordt het tweede of derde product namelijk alsnog gestort. In het boek  wordt deze manier van recyclen ook wel downcyclen genoemd.

Het Cradle 2 Cradle (C2C) ontwerpen is afgeleid van de natuur. Een boom groeit, bloeit, laat zijn vruchten vallen en uit de vruchten komen nieuwe bomen. Als de boom sterft zijn de resten weer voeding voor de bodem.

De C2C fabrieken moeten upcyclebaar zijn (het gebouw zelf), op zonne-energie of andere natuurlijke energie werken en goed in het landschap passen. In tegenstelling tot de industrieterreinen die we nu kennen: vaak grijs en kaal en de giftige stoffen belanden in de lucht of de grond.

 < Deze brandweerkazerne in Venlo krijgt een warmte en koude opslagsysteem op 80 meter diepte, warmtepompen en heeft een lage energiebehoefte. Zo wordt circa 80 ton CO2 uitstoot per jaar vermeden.

Op de C2C bedrijventerreinen is veel natuur en wordt bijvoorbeeld aan landbouw gedaan op het dak van de fabriek. Of op dat dak worden zonnepanelen geplaatst om het bedrijf van energie te voorzien. In de C2C-documentaire zeggen de mensen die in de fabrieken of bedrijven werken dat er een positieve sfeer in het gebouw is.

In C2C-besprekingen komen soms ook kritiekpunten naar voren. Bijvoorbeeld dat het C2C-idee een oud idee is, dat het boek meer voor ontwerpers dan voor ‘gewone’ lezers is of dat de C2C-wereld wel erg ver weg ligt van de huidige wereld. Ook zegt men dat de het recyclen te duur is en dat met de transport die dan nodig zal zijn het milieu toch weer vervuild wordt. Een oplossing voor dat laatste probleem zou kunnen zijn dat er in C2C-fabrieken C2C-transportmiddelen worden geproduceerd. Een auto die daar gemaakt zou kunnen worden is de Ford Model U. Alle materialen in deze auto zijn biologisch afbreekbaar of  herbruikbaar in nieuwe producten zonder zijn kwaliteit te verliezen. De banden trekken schadelijke deeltjes aan op de weg, en geven bij slijtage voeding af voor de berm. Uit de uitlaat komt schoon water. Deze auto is (nog) niet in productie.

Het Cradle to Cradle (Wieg tot Wieg, dus betekend eigenlijk hergeboorte) idee zou goed voor een positieve sfeer,  het milieu en de economie.

Francisca 2X

Dat ga ik inleveren bij aardrijkskunde.

Het zou toch geweldig zijn als de wereld helemaal Cradle to Cradle was?

Vind ik wel tenminste.

Ik heb een nieuwe geloofsovertuiging.

Cradle2Cradle.

xxxF.